Pantanal

Bom dia,

Ondertussen is het al een dikke week geleden dat we nog eens iets van ons hebben laten horen en kunnen we de Pantanal, Bonito en Foz do Iguaçu van ons lijstje afvinken! Veel te vertellen dus, maar we beginnen bij het begin.

Vorige week woensdag zijn we vanuit Campo Grande naar de Pantanal vertrokken. We verbleven er in een Pousada en zagen het wel zitten om een paar nachten in een hangmat op de camping te slapen om wat centen uit te sparen. De man die ons deze verblijfplaats aanraadde, verzekerde ons dat het muggenvrij was. Dus wij (lees Roel) vol enthousiasme de camping geboekt. Eens daar aangekomen, wist ik al meteen hier wil ik geen drie nachten slapen. Er kropen overal beesten, het was er vuil, de hangmatten stonken uren in de wind, grote gaten in de vliegenramen en bovendien ook de plaats waar een ruim aantal vogels zich nestelden. Dus vijf minuten later stonden we aan de receptie om te vragen of we toch nog in een kamer konden slapen. Hadden ze daar nog eens de meest onbeschofte boer ooit geplaatst en heeft het nog heel wat moeite gekost om samen in een dorm te slapen. Een niet al te goed begin van ons Pantanal avontuur, maar voor de rest was het er echt super en het hielp ook dat we meteen een verfrissende duik konden nemen in het zwembad.

Verder die dag hebben we weinig gedaan. We maakten een korte wandeling naar de rivier waar we meteen onze eerste kaaiman spotte en op de terugweg genoten we van één van de mooiste zonsondergangen die we ooit gezien hebben. Nadien aten we een zalig lekker avondmaal met de beste rijst en bonen die we tot nog toe gegeten hebben. Al de typische Braziliaanse maaltijden die erop volgden waren trouwens ook om vingers en duimen bij af te likken.

De volgende dag vroeg uit de veren om een boottocht te maken op de rivier. Hier al meteen heel wat wildlife kunnen spotten. Een stel bevers die onze boot aanviel, hoorde er ook bij. Roel dacht hiervan een prachtig filmpje gemaakt te hebben, maar hij heeft niet hard genoeg op het knopje geduwd dus jullie moeten ons maar op ons woord geloven :-) Verder hebben we kaaimannen, capibara's en vooral veel vogels gezien. Waaronder een soort ooievaar met een spanwijdte van 1,5 meter die symbool staat voor de Pantanal. Indrukwekkende vogel! Tijdens de middaguren stond er zoals elke middag een siesta op de planning. Het was er immers 40 graden dus op de warmste uren van de dag kon je weinig anders doen dan aan het zwembad liggen en luieren in een hangmat. Echt verschrikkelijk ;-)

Wat wel echt verschrikkelijk was, was dat ik de avondactiviteit heb moeten missen omdat ik die dag ziek ben geworden. Voor mij dus een paar uur langer in de hangmat dan voorzien. Roel is dan op jeepsafari geweest en heeft een wandeling gemaakt in de Pantanal waarbij het hoogtepunt het vasthouden was van babykaaimannetjes en het spotten van een uil. Niet dankzij onze gids want die zou nog geen jaguar spotten als er één op zijn schoot zou zitten of een tucan op zijn schouder. Een apart geval die gids van ons die een vreemd dialect engels sprak (joe takeuh the looooonnnngg sjoes, wat wilde zeggen doe een lange broek en wandelschoenen aan). Maar wel altijd met een glimlach dus dat maakte veel goed.

Op de derde dag zijn we 's morgens gaan paardrijden op een vreselijk langzaam tempo door de wei en hier vonden we dus weinig aan. Na onze vaste zwembaduurtjes en het verorberen van een zalig lekker middagmaal, zijn we gaan piranha vissen. Voor ons het hoogtepunt van ons bezoek aan de Pantanal. We hadden het geluk om enkel met nog een Nederlands koppel te gaan vissen waardoor het mogelijk was om op de rivier te gaan met een kleine boot. Roel gooide zijn hengel met kipaas uit en haalde binnen enkele seconden een eerste piranha boven. Nadien stond hij wel een uur te zuchten en te blazen dat ze al zijn aas van de haak knabbelden :-) Bij mij liep het als een trein en ik heb me ontpopt als een kampioen in het vissen op piranha's. De één na de ander haalde ik binnen en ik had er met als achtergrond geluid het geblaas van Roel, heel veel plezier in :-) De Nederlander bij ons in het bootje deed nog straffer, hij haalde een kolos van een piranha binnen waar zelfs onze gids van onder de indruk was. Bij aankomst liet hij deze vol trots aan de rest van de locals zien en werd er nog enkele dagen over gesproken. Onze vangst hebben we ook mogen proeven, die werd die avond geserveerd als avondeten. Jammer genoeg niet zo lekker, veel graten en weinig vis.

Als afsluiter hebben we de volgend dag nog een wandeling gemaakt waarbij we het geluk hadden om een prachtige tucan te zien. Wanneer het beestje dan nog mooi poseerde voor de foto, was het voor ons helemaal compleet. Vele foto's later en met een grote glimlach op ons gezicht zijn we vertrokken richting Bonito om daar de prachtige onderwaterwereld te ontdekken.

Foto's volgen nog!

Feliz Natal para todos!
Adiós amigos,

Nele & Roel